Знаковни језик на српском

Znakovni jezik


Izraz „znakovni jezik“ označava vizuelni način sporazumevanja gluvih osoba, posebno ugovorenim, odnosno standardizovanim znacima ruku i prstiju, sa ili bez mimike, sa sopstvenom gramatikom i sintaksom, pomoću koga se prenose misli, predstave, namere i pojmovi.

Znakovni jezik je u stvari govor znakova koji osim akustičke strukture ima sva jezička obeležja na nivou savremene komunikacije. Ne sticajem okolnosti, već potrebom koju je nametnuo gubitak sluha gluve osobe još od davnina upotrebljavaju znakovni način izražavanja među sobom.



Ti znakovi se sve više kroz svakodnevni proces upotrebe i porastom intelektualnog znanja pojedinaca, kao i opštim kulturnim nivoom zemlje u kojoj živi, usavršavaju i postaju u njihovim međusobnim kontaktima sve razgovetniji i razumljiviji. Sa znakovnim govorom pojavljuje se daktilologija (dvoručna) i hirologija (jednoručna) prstna azbuka, koja je došla kao sredstvo da bi se popunila praznina prouzrokovana nemogućnošću da se pojedini pojmovi prenesu gluvoj osobi putem znakova.

Pesma ,,Nije ljubav stvar" ima u spotu i znakovni jezik.